كم‌كم به روزهای آغازین فصل تابستان نزدیك می‌شویم. تعطیلات تابستان (شامل خانواده هایی که فرزند دانش آموز یا دانشجو دارند) فرصت مناسبی است تا در صورتی كه مخارج سنگین زندگی در این روزها مجالی فراهم كند، خسته از یك سال پر فراز و نشیب چند روزی را به بهانه گشت و گذار و رفع خستگی یا دیدن اقوام به گوشه و كنار كشورمان سفر كنیم. اما پیش از هر چیز باید تكلیفمان را با خودمان معلوم كنیم و بدانیم چه هدفی از سفر كردن در سر داریم؟ فرقی نمی‌كند با هواپیما، قطار، اتوبوس یا خودروی شخصی؛ پاسخ مطمئنا یكسان خواهد بود؛ رقم زدن لحظه‌های به‌یادماندنی برای همه اعضای خانواده در روزهای گرم تابستان امسال ... حالا اگر این خاطره‌سازی‌ها با خودروی شخصی و گذر از جاده‌ها، تماشای مناظر دیدنی و مواجه شدن با شهرها و روستاهای جدید رقم بخورد، مسلما لطف دیگری خواهد داشت. تا اینجا همه چیز به نفع خودروی شخصی و آزادی عملی است كه برای خانواده در سفر فراهم می‌آورد ولی اگر نگاهی به آمار تصادفات و سوانح رانندگی در كشورمان بیندازیم، متوجه می‌شویم سفر با خودرو برای برخی از هموطنان ما تلخ‌ترین خاطره زندگی آنها به حساب می‌آید كه نه فقط تعطیلات را، بلكه كل زندگیشان را تلخ می‌كند. بد نیست بدانیم متوسط مرگ و میر بر اثر سوانح رانندگی در كشورمان تقریبا دو برابر مقدار متوسط جهانی است و این میزان حتی در تعطیلات نوروز به علت چند برابر شدن حجم خودروهای عبوری از جاده‌های كشور بیشتر می‌شود بنابراین برای تبدیل سفر با خودروی شخصی به دلپذیرترین، امن‌ترین و به‌ یادماندنی‌ترین راه سپری كردن تعطیلات باید به دو عاملی كه در این زمینه می‌توانیم در آنها تاثیرگذار باشیم؛ توجه ویژه كنیم، یكی خود خودرو و دیگری نحوه رانندگی ما با آن. یك سفر برون‌شهری نسبتا طولانی امتحانی جدی برای خودروی ما به حساب می‌آید. حتی مشكل و مساله‌ای پیش پاافتاده مثل برف‌پاك‌كن فرسوده، تایر بالانس نشده یا تنظیم نامناسب چرخ‌ها می‌‌تواند مشكلات فراوانی را در یك مسافرت طولانی با خودروی شخصی به بار آورد. حال آن كه اگر به یك‌سری نكات قبل از سفر توجه كنیم، با مسائلی مثل بروز تصادف، سرگردانی در جاده و تركیدن لاستیك كه معمولا به دلیل سهل‌انگاری در بازبینی خودرو، بسیاری از مسافران را دچار مشكل می‌كند، مواجه نخواهیم شد و خواهیم دید كه یادآوری خاطرات سفر به‌جای ترس و استرس با لبخندی بر چهره همراه خواهد بود.

پسر جوانی در کتابخانه از دختری پرسيد: «مزاحمتان نمی شوم کنار دست شما بنشينم؟»

دختر جوان با صدای بلند گفت: «نمی خواهم يک شب را با شما بگذرانم» تمام دانشجويان در کتابخانه به پسر که بسيار خجالت زده شده بود نگاه کردند. پس از چند دقيقه دختر به سمت آن پسر رفت و در کنار ميزش به او گفت: «من روانشناسی پژوهش می کنم و ميدانم مرد ها به چه چيزی فکر میکنند، گمان کنم شمارا خجالت زده کردم درست است؟»

پسر با صدای بسيار بلند گفت: «200 دلار برای يک شب!!؟ خيلی زياد است!!!» وتمام آنانی که در کتابخانه بودند به دختر نگاهی غير عادی کردند، پسر به گوش دختر زمزمه کرد« من حقوق میخوانم و ميدانم چطور شخص را گناهکار جلوه بدهم»

پس بیاییم با اعتبار مردم بازی نکنیم